Á LUZ DO DÍA, NALGÚN LUGAR DO MUNDO, A ALGUNHA MULLER – SEREA TEATRO

Nunha casiña branca, erguendo a súa porta adornada cunha pincelada de cor lila, nun recanto esquecido do mundo, reside o santuario de Elena, onde a psicoloxía é unha arte e as paredes agardan para seren testemuñas dos segredos máis íntimos. Nun día coma calquera outro, un murmullo telefónico, un eco que se arrastra como a sombra dun soño, Lilith, a mensaxeira das advertencias, chama a Elena. Alértaa sobre a inminente escuridade que a agarda na vindeira sesión. Pero Elena, nun acto de coraxe ou quizais de determinación cega, non se inmuta. Cando a doente, Ledicia, atravesa a entrada, Elena sente o peso da súa presenza como néboa mesta que asoballa a estancia, afogando a luz que antes a inunda